In de meerderheid van de arbeidsongeschiktheidsverzekeringen of gewaarborgd inkomen zien we dat de uitkering beperkt wordt wanneer de arbeidsongeschiktheid te wijten is aan psychische aandoeningen. Recente rechtspraak gaat hier echter tegenin en stelt dat het discriminerend is om een onderscheid te maken tussen fysieke en psychische aandoeningen.
Veel werknemers en zelfstandigen hebben tegenwoordig een arbeidsongeschiktheidsverzekering of gewaarborgd inkomen. Deze dekking kan echter beperkingen bevatten voor bepaalde psychische aandoeningen. Dit kan betekenen dat er een beperkte uitkeringsduur is (vaak 2 jaar), een langere eigenrisicotermijn of zelfs een volledige uitsluiting. De arbeidsrechtbank van Antwerpen heeft nu geoordeeld dat dit discriminerend is.
De redenen voor het verschil in behandeling tussen psychische en fysieke oorzaken zijn divers. Het helpt bijvoorbeeld om de premies betaalbaar te houden. Als gevolg van het toenemende aantal gevallen van bijvoorbeeld burn-out zouden verzekeraars geconfronteerd worden met hogere uitkeringen, wat zou leiden tot hogere premies. Een ander argument dat wordt ingeroepen om het onderscheid te rechtvaardigen is de moeilijkheid om dergelijke arbeidsongeschiktheid objectief vast te stellen. De rechter verwerpt echter deze argumenten.
Hoewel de uitspraak van de rechter betrekking heeft op één specifiek geval, laat dit zien dat de antidiscriminatiewetgeving ervoor zorgt dat het verschil in behandeling tussen psychische en fysieke oorzaken steeds meer onder druk komt te staan. Verzekeraars kunnen deze uitspraak moeilijk negeren en het is mogelijk dat er nog meer vergelijkbare uitspraken zullen volgen. We hebben alvast signalen ontvangen dat verzekeraars momenteel hun polisvoorwaarden en premies herzien. Hou onze kanalen zeker in de gaten voor meer updates!
Als je vragen hebt over jouw specifieke situatie, aarzel dan niet om contact met ons op te nemen via info@ld-m.be. We helpen je graag bij het bekijken van je huidige dekking en mogelijke alternatieven.